خطرات جدی نصف کردن قرص که نمی‌دانید
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۴۵۱۴۱
بسیاری از افراد برای راحت‌تر مصرف کردن انواع قرص‌ها یا برای صرفه جویی در هزینه ها، قرص‌ها را از وسط نصف می‌کنند.
به گزارش ایسنا؛ کانال تلگرامی عصر ایران نوشت: بسیاری از افراد برای راحت‌تر مصرف کردن انواع قرص‌ها یا برای صرفه جویی در هزینه ها، قرص‌ها را از وسط نصف می‌کنند. برخی از داروها دارای شیارهایی در مرکز قرص هستند، نصف کردن این نوع قرص‌ها مانعی ندارد، اما شما نمی‌توانید همه قرص‌ها را از وسط نصف کرده و مصرف کنید، زیرا نصف کردن برخی از قرص‌ها و تغییر در دوز مصرفی آنها عوارض زیادی را برای مصرف کننده به همراه خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چرا باید نصف کردن قرص را کنار بگذاریم؟
تغییر در دوز قرص:
با نصف کردن قرص ساختار دارو عوض شده و این امر سبب تغییر در دوز قرص و کاهش تاثیر و افزایش خطرات ناشی از مصرف آن می‌شود.
هدر رفتن دارو:
با نصف کردن قرص‌ها کمی از دارو هدر می‌رود و نمی‌توان نیمه برابر و دوز دقیق آن را بدست آورد، بنابراین دارو کمتر از اندازه‌ای که پزشک تعیین کرده است، جذب بدن می‌شود. کمترین تغییر در آن می‌تواند تاثیرات سمی در بدن داشته باشد. حتی اگر قرص‌ها را با استفاده از وسیله مخصوص برای بریدن قرص نصف نمود، مقداری از آن هدر می‌رود.
حساسیت و آلرژی:
نصف کردن برخی داروهای خاص همچون داروها می‌تواند موجب بروز حساسیت پوستی شود. نصف کردن یک قرص پیش از مصرف آن باعث می‌شود ذرات ریزی از دارو در هوا منتشر شود که پس از تماس این ذرات با قسمت‌های حساس پوست همچون صورت، پلک و گردن، التهاب و حساسیت پوست را به همراه خواهد داشت. اگر مجبور به نصف کردن داروهای ضداضطراب حاوی «تترازپام»، «زولپیدم» و «ترازدون» هستید، برای پیشگیری از بروز آلرژی باید از دستکش و ماسک استفاده کنید.
مشکلات معده:
برخی از قرص‌ها از طریق روده جذب می‌شوند. نصف کردن این قرص‌ها سبب از بین رفتن روکش آنها و جذب سریعشان از طریق معده می‌شود و مشکلات معده افراد دچار زخم معده و رفلاکس را افزایش می‌دهد. اگر در قورت دادن داروها مشکل دارید می‌توانید از پزشک تقاضای داروی مایع مشابه کنید تا به آسانی بتوانید دارو را در دوز مشخص مصرف کنید.
آیا می‌توانیم هر قرصی را نصف کنیم؟
هر قرصی را نباید نصف کرد، بعضی از فرمولاسیون‌های مخصوص داروها هرگز نباید تقسیم شوند. از داروهایی که هرگز نباید نصف شوند، قرص‌های روکش دار هستند.
برخی از آسپرین‌ها با روکش ویژه‌ای درست شده اند تا معده را تحریک نکنند و قبل از متلاشی شدن از معده عبور کنند و جذب روده‌ای داشته باشند. نصف کردن آسپرین با این پوشش، محافظ دارو را از بین برده و موجب درد معده وتحریک زخم یا افزایش رفلاکس اسید معده می‌شوند.
برخی قرص‌های ضداستروئیدی و ضدالتهابی دارای روکش باید جذب روده کوچک شوند، اما با نصف کردن در معده جذب می‌شوند. این قرص‌ها به گونه‌ای طراحی شده اند که باید آرام جذب شود و با شکستن آن، این روند طی نمی‌شود.
قرص‌های مسکنی که وسط آن خط ندارند را نباید نصف کرد، زیرا با نصف کردن دوز دارو به بدن نمی‌رسد و تاثیری نخواهد گذاشت.
بعضی قرص‌ها روی سیستم بدن دیر تاثیر می‌گذارد و نباید به دو نیم تقسیم شوند، زیرا اثر خود را از دست می‌دهند.
بعضی داروها را اگر نصف کنید و بیشتر از چند دقیقه در مجاورت هوا باشند تاثیر خود را از دست می‌دهند بنابراین قرص نصف شده اثری ندارد.
قبل از مصرف قرص بروشور داخل جعبه قرص را مطالعه نمایید و توضیحات لازم را بخوانید تا بدانید این قرص باید به دو نیم تقسیم شوند یا خیر.
کدام قرص را نصف کنید و بخورید بهتر است؟
قرص‌هایی که روکش‌های ویژه نداشته باشند و دارای شیارهایی در مرکز قرص هستند را می‌توان با تجویز پزشک نصف کرد.
برای جذب بهتر مکمل کلسیم یک قرص کلسیم یا مکمل را به دونیم کنید و به فاصله ۲۱ ساعت بخورید. اگر می‌خواهید مکمل‌های کلسیم را مصرف کنید، جذب مکمل سیترات بهتر و راحت‌تر از کلسیم کربنات است.
برخی از داروسازان هم توصیه می‌کنند که قرص‌های خود را درست قبل از استفاده نصف کنید تا میزان رطوبت دریافتی برای سطح باقیمانده به کمترین حد خود برسد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رفلاکس اسید معده زخم معده نصف کردن قرص حساسيت مشکلات معده التهاب پزشک آمريكا آفریقای جنوبی چین رژیم صهیونیستی نصف کردن قرص نصف کردن قرص ها باید نصف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۴۵۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا استفاده از تابه‌های نچسب را باید کنار گذاشت؟
به گزارش همشهری آنلاین، PFOA نوعی از ترکیبات PFAS (مواد پر و پلی فلوروآلکیل) است که «مواد شیمیایی برای همیشه» نیز نامیده می‌شوند، زیرا تجزیه نمی‌شوند و مدت‌ها در طبیعت ماندگار هستند.
PFOA زمانی معمولاً در تولید پوشش‌های نچسب استفاده می‌شد که معروف‌ترین آن تفلون بود که بوسیله شرکت دوپونت اختراع و توسط شرکت اسپین‌آف یا زایشی آن به نام چمورس تولید شد.
پس از ابراز نگرانی‌ها و فشار آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) آمریکا در مورد خطرات بهداشتی مرتبط با PFOA در اوایل دهه ۲۰۰۰، شرکت دوپونت شروع به حذف تدریجی PFOA از محصولات خود کرد.
این امر پس از یک دادخواهی دسته جمعی در سال ۲۰۰۱ صورت گرفت که نشان داد دوپونت به خوبی از خطرات سلامتی مرتبط با ترکیب شیمیایی خود آگاه بوده و به مردم اطلاع نداده است، از جمله جوامعی که سلامت آنها تحت تأثیر رواناب کارخانه تولیدی شرکت قرار گرفته است.
تولید PFOA منجر به انتشار طولانی مدت آن در محیط زیست و آلودگی گسترده محیطی، از جمله آب آشامیدنی می‌شود. ما بر اساس مطالعات متعدد بر روی حیوانات و انسان‌ها می‌دانیم که PFOA با بسیاری از مضرات بهداشتی از جمله سرطان کلیه، سرطان بیضه، افزایش کلسترول، فشار خون بالا مرتبط با بارداری و بیماری تیروئید مرتبط است.
اما در حالی که PFOA ها حذف شدند، با انواع دیگری از PFAS جایگزین شدند که مشخص شد که مضرات بهداشتی مشابهی دارند و در محیط زیست پایدار هستند.
PFAS به طور کلی، با آسیب‌های بهداشتی مانند افزایش سطح کلسترول، خطر بالاتر سرطان کلیه و بیضه، کاهش پاسخ واکسن در کودکان و تغییرات در آنزیم‌های کبدی مرتبط است.
برخی ماهیتابه‌ها ممکن است دارای برچسب فاقد PFOA باشند، اما ممکن است حاوی PFASهای دیگری باشند.
چه باید کرد؟اگر یک تابه نچسب معمول دارید که قبل از سال ۲۰۱۵ تولید شده‌اند، بهترین کار آن است که آنها را دور بیندازید، چرا که احتمال زیادی دارد که حاوی PFOA باشند. اما حتی اگر تابه‌ای را پس از سال ۲۰۱۵ خریده باشید، هنوز ممکن است حاوی PFAS باشند.
ایمن‌ترین راه این ست که تابه‌ای بخرید که اصلاً با عنوان نچسب وارد بازار نشده باشد. انتخاب انواع دیگر ظروف آشپزی بدون PFAS – که ممکن است شامل تابه‌های نچسب فولاد زنگ‌نزن یا سرامیکی باشند، می‌تواند قرارگیری در معرض PFAS را کاهش دهد.
از طرف دیگر کارشناسان می‌گوید هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که خطر قابل‌توجهی برای سلامتی به علت از استفاده از تابه‌های نچسب را مستند کرده باشد.
PFAS در همه جا وجود دارد و قرار گرفتن در معرض آنها در زندگی روزمره از چیزهایی بسیار فراتر از ظروف آشپزی ناشی می‌شود.
تقریباً همه افراد در حال حاضر مقادیر قابل‌توجهی PFAS در خون و بافت‌های خود دارند که بیشتر آن از آب آشامیدنی آلوده، آلودگی در برخی غذاها و مواد بسته‌بندی مواد غذایی، گرد و غبار و مجموعه‌ای از محصولات مصرفی دیگر ناشی می‌شود.
اگر می‌خواهید ماهیتابه نچسب خود را نگهدارید، حداقل، باید مراقب نحوه استفاده از آن باشید. یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که یک تابه نچسب خراشیده می‌تواند ریزپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها را در غذا به جای بگذارد منجر به انتشار مواد شیمیایی بالقوه مضر در غذای شما شود. درست مانند PFAS، مردم روزانه در معرض میکروپلاستیک ها هستند و دانشمندان هنوز به طور قطعی از خطرات بهداشتی آنها مطمئن نیستند. با این حال، اگر می‌خواهید از خطرات احتمالی مرتبط با میکروپلاستیک‌ها اجتناب کنید، ظرف نچسب خود را به محض اینکه خراشید یا سطح نچسب آن از بین رفت، دور بیندازید.
همچنین از دادن حرارت زیاد به ظرف اجتناب کنید، پوشش تابه نچسب در دماهای بالا، پوشش روی یک تابه نچسب می‌تواند تجزیه شود و مواد شیمیایی را در هوا آزاد کند. به همین دلیل است که نباید ظرف خالی را گرم کنید، زیرا می‌تواند به سرعت و به میزان بیشتری داغ شود.
در نهایت، «مواد شیمیایی برای همیشه» یا PAFS که در بسیاری از تابه‌های نچسب معمول یافت می‌شوند، در محیط نیز رایج هستند - و احتمالاً روزانه در معرض آنها قرار می‌گیرید. تحقیقات بیشتری برای تعیین اثرات PFAS بر سلامت و اینکه آیا تابه‌های نچسب معمو ل منبع بسیار قوی آنها هستند، مورد نیاز است. با این حال، اگر نگران هستید و ترجیح می‌دهید ایمنی را رعایت کنید، می‌توانید گزینه‌های جایگزین تابه‌های نچسب را امتحان کنید.
کد خبر 847294 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مجله نکته بهداشتی روز ظرف و ظروف
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟